Ο ποδοσφαιρικός σύλλογος Μπλάκμπερν Ρόβερς ιδρύθηκε το 1875 στην πόλη Μπλάκμπερν. Το 1888 υπήρξε ιδρυτικό μέλος της επαγγελματικής ποδοσφαιρικής λίγκας (Football League) της Αγγλίας. Ήδη από το 1890 χρησιμοποιεί ως έδρα το Ίγουντ Παρκ που έχει χωρητικότητα 31.367 θεατών.
Τα πρώτα χρόνια της ύπαρξης της Μπλάκμπερν Ρόβερς ήταν τα πιο επιτυχημένα, αφού κατέκτησε τέσσερις φορές το Κύπελλο Αγγλίας ως το 1891 και μάλιστα τρεις συνεχόμενες (1884, 1885, 1886), μια επιτυχία που δεν έχει επαναληφθεί από άλλο σύλλογο. Στη συνέχεια πέρασε στάδια ακμής και παρακμής κερδίζοντας μόλις δύο πρωταθλήματα (1911-12, 1913-14) κι ένα Κύπελλο Αγγλίας (1928) ως το 1930.
Τα «ρόδα» είχαν επιστρέψει στην πρώτη κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου για πρώτη φορά από το 1966 τη σεζόν 1992/93, δηλαδή την εναρκτήρια σεζόν της Πρέμιερ Λιγκ. Χάρη στην καθοδήγηση του Κένι Νταλγκλίς από τον πάγκο και τη χρηματοδότηση από τον ιδιοκτήτη Τζακ Γουόκερ, η Μπλάκμπερν τερμάτισε 4η και την αμέσως επόμενη χρονιά (1993/94) 2η, πίσω μόνο από την πρωταθλήτρια Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Το καλοκαίρι του 1994 η ομάδα του Νταλγκλίς απέκτησε τον 21χρονο -τότε- Κρις Σάτον, σπάζοντας το ρεκόρ μεταγραφής (στη συνέχεια της σεζόν το ρεκόρ έσπασε ξανά η Γιουνάιτεντ με τη μεταγραφή του Άντι Κόουλ από τη Νιούκαστλ).
H Μπλάκμπερν έδωσε 5 εκατομμύρια λίρες στη Νόριτς και έτσι δημιούργησε το ακριβότερο επιθετικό δίδυμο στην Αγγλία με παρτενέρ του τον Άλαν Σίρερ.
Ο κορυφαίος γκολτζής στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ (260 τέρματα) είχε φορέσει τη φανέλα των «ροδων» το καλοκαίρι του 1992 με μεταγραφή ρεκόρ (για τότε) που μπορεί να έφτασε και τα 3,6 εκατομμύρια λίρες (έχουν γραφτεί και λίγο μικρότερα νούμερα).
Οι δυο τους συγκρότησαν το περίφημο δίδυμο SAS και ήταν ασταμάτητοι όλη την χρονιά, αποτελώντας το «βαρύ πυροβολικό» μιας σπουδαίας ομάδας.
Στο τέρμα δέσποζε ο Τιμ Φλάουερς, στην άμυνα έκαναν σπουδαίες εμφανίσεις οι Κόλιν Χέντρι, Χένινγκ Μπεργκ, Γκρέιαμ Λε Σο και, αντίστοιχα, στο κέντρο οι Τιμ Σέργουντ, Στιούαρτ Ρίπλεϊ, Μαρκ Άτκινς και Τζέισον Γουίλκοξ. Πολύτιμες βοήθειες σε όλη τη χρονιά έδωσαν και οι Ίαν Πιρς, Πολ Γουόρχορστ, Ρόμπι Σλέιτερ και Τόνι Γκέιλ.
Οι δύο επιθετικοί της Μπλάκμπερν ήταν, όμως, το κάτι άλλο. Ο Σίρερ έπαιξε βασικός σε όλους τους 42 αγώνες, σημείωσε 34 γκολ, έδωσε 13 ασίστ, βγήκε πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα, ενώ ψηφίστηκε και ως ο καλύτερος παίκτης της κατηγορίας από τους συναδέλφους του. Ο Σάτον, σε 40 παιχνίδια, πέτυχε 15 γκολ και μοίρασε 10 ασίστ.
Τη σεζόν είχε ξεκινήσει πολύ καλά η Νιούκαστλ που παρέμεινε αήττητη για τα πρώτα 11 παιχνίδια του πρωταθλήματος πριν χάσει από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ενώ τους πρώτους μήνες κοντά στην κορυφή ήταν ακόμα η Νότιγχαμ Φόρεστ και η Λίβερπουλ.
Όμως, όσο η σεζόν προχωρούσε Μπλάκμπερν και Γιουνάιτεντ ξεχώρισαν. Η ομάδα του Κένι Νταλγκλίς είχε το μεγαλύτερο σερί νικών μετά την εντός έδρας ήττα της από τους «κόκκινους διαβόλους» στην 11η αγωνιστική του πρωταθλήματος.
Από τότε, έκανε 7 συνεχόμενες νίκες από τα τέλη Οκτωβρίου έως τις αρχές Δεκεμβρίου, όταν έφερε «λευκή» ισοπαλία εκτός έδρας με τη Λέστερ.
Έπειτα, οι Ρόβερς έκαναν σπουδαίες νίκες, όπως επί της Φόρεστ εντός έδρας, της Μάντσεστερ Σίτι εκτός έδρας και επί της Νιούκαστλ στο «Ίγουντ Πάρκ».
Οι ήττες που την «πλήγωσαν» ήταν αυτή της διεκδικήτριας Γιουνάιτεντ τον Ιανουάριο με 1-0 χάρη σε γκολ του Έρικ Καντονά, της Σίτι εντός έδρας με 2-3 και της Γουέστ Χαμ στην 40η αγωνιστική του πρωταθλήματος, εκτός έδρας.
Φτάνοντας στην τελευταία αγωνιστική, η Μπλάκμπερν, που ήταν στην κορυφή με έναν πόντο διαφορά από τους «μπέμπηδες», ταξίδεψε στο Λίβερπουλ για να αντιμετωπίσει την παλιά ομάδα του Νταλγκλίς, ενώ η Γιουνάιτεντ αντιμετώπισε στο «Άπτον Παρκ» τη Γουέστ Χαμ που είχε ήδη δείξει τα δόντια της στους Ρόβερς.
Το φινάλε ήταν συγκλονιστικό. Η Μπλάκμπερν προηγήθηκε στο «Άνφιλντ» με τον Σίρερ στο 20′, αλλά οι «ρεντς» χάρη σε γκολ των Τζον Μπαρνς και Τζέιμι Ρέντναπ (στο 90′) νίκησαν 2-1 και έδωσαν «χρυσή» ευκαιρία στην κλασική αντίπαλό τους, Γιουνάιτεντ.
Η ομάδα του Άλεξ Φέργκιουσον, όμως, δεν άνοιξε το… δώρο της Λίβερπουλ αφού έπεσε πάνω στη σπουδαία μέρα του Τσέχου τερματοφύλακα των «σφυριών», Λούντεκ Μικλόσκο και «κόλλησε» στο 1-1. Το σκορ για τους γηπεδούχους άνοιξε ο Μάικλ Χιουζ στο 31′, ενώ οι φιλοξενούμενοι μπόρεσαν μόνο να ισοφαρίσουν με γκολ του Μπράιαν ΜακΚλερ στο 52′.
Έτσι, η Μπλάκμπερν πανηγύρισε το πρώτο της πρωτάθλημα μετά από 81 ολόκληρα χρόνια και τον πρώτο της σημαντικό τίτλο μετά το Κύπελλο Αγγλίας το 1927/28. Επίσης, με την κατάκτηση της Πρέμιερ Λιγκ, οι Ρόβερς για πρώτη φορά στην ιστορία τους αγωνίστηκαν στο Κύπελλο Πρωταθλητριών ή Champions League.
Ο Κένι Νταλγκλίς, που πήρε το βραβείο του καλύτερου μάνατζερ, έγινε ο τρίτος προπονητής που πανηγύρισε το πρωτάθλημα με δύο ομάδες (το είχε κατακτήσει με τη Λίβερπουλ), μετά τους Χέρμπερτ Τσάπμαν (Χάντερσφιλντ και Άρσεναλ) και Μπράιαν Κλαφ (Ντέρμπι και Νότιγχαμ Φόρεστ).
Στιγμιότυπα από παιχνίδια της σεζόν 1994/95
Ακόμα και σήμερα, υπάρχει ο μύθος ότι η Μπλάκμπερν «αγόρασε» την Πρέμιερ Λιγκ. Κανένας δεν εννοεί, βέβαια, ότι οι Ρόβερς δωροδόκησαν κάποιον ή δεν είχαν σπουδαία ομάδα, αλλά πολλοί πιστεύουν ότι η επένδυση του επιχειρηματία Τζακ Γουόκερ ήταν αποκλειστικά αυτή που έφερε την Μπλάκμπερν στην κορυφή.
Σίγουρα τα χρήματα του Γουόκερ, που έφυγε από τη ζωή το 2000 νικημένος από τον καρκίνο, έπαιξαν ρόλο για να έρθουν σπουδαίοι παίκτες στην ομάδα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Μπλάκμπερν έδωσε περισσότερα χρήματα από τις αντιπάλους της στην πορεία για τον τίτλο.
Σε ένα αποκαλυπτικό κείμενό του ο «Guardian» αναφέρεται σε αυτόν τον μύθο και τον αποδομεί. Σύμφωνα με την έγκυρη βρετανική εφημερίδα, όντως η Μπλάκμπερν ξόδεψε πολλά για να αποκτήσει το φοβερό ντούο των SAS, όπως και τον Φλάουερς με μεταγραφή-ρεκόρ για τερματοφύλακα, αλλά έκανε και κινήσεις που ήταν κάτω από τα ραντάρ, με μεταγραφές σε τιμές ευκαιρίας.
Ο αεικίνητος Λε Σο, ο «βράχος» Χέντρι και ο αρχηγός Σέργουντ είχαν αποκτηθεί με λιγότερα λεφτά από ό, τι θα περίμενε κανείς αφού η αξία τους εκτοξεύτηκε μετά το πρωτάθλημα. Οι δύο πρώτοι αποκτήθηκαν με 700 χιλιάδες λίρες ο καθένας, ενώ ο μέσος, που ήρθε από τη Νόριτς, αποκτήθηκε μόλις με 400 χιλιάδες. Να σημειώσουμε εδώ ότι ο Χέντρι έπαιζε στην Μπλάκμπερν και από το 1987 έως το 1989 όταν και πήρε μεταγραφή για τη Μάντσεστερ Σίτι από όπου επέστρεψε.
Σύφμωνα με την ίδια πηγή, η αρχική ενδεκάδα της Γιουνάιτεντ κόστισε περισσότερο από ό, τι η αντίστοιχη της Μπλακμπερν, παίρνοντας υπόψη τους τραυματισμούς και τις πολύμηνες τιμωρίες.
Έτσι, οι Πίτερ Σμάιχελ, Ντένις Ίργουιν, Στιβ Μπρους, Γκάρι Πάλιστερ, Αντρέι Καντσέλσκις, Πολ Ινς, Ρόι Κιν, Ράιαν Γκιγκς, Μπράιαν ΜακΚλερ, Μαρκ Χιουζ και Άντι Κόουλ κόστισαν 19,33 εκατομμύρια λίρες.
Αντίθετα, οι Τιμ Φλάουερς, Χένινγκ Μπεργκ, Κόλιν Χέντρι, Ίαν Πιρς, Γκρέιαμ Λε Σο, Στιούαρτ Ρίπλεϊ, Μαρκ Ατκινς, Τμ Σέργουντ, Τζέισον Γουίλκοξ, Άλαν Σίρερ και Κρις Σάτον κόστισαν αρκετά λιγότερο: 14,7 εκατομμύρια.
Το ίδιο ισχύει, αν πάμε στις άλλες διεκδικήτριες. Η αμυντική τετράδα της Μπλάκμπερν κόστισε λιγότερο από τον Ντάρεν Πίκοκ της Νιούκαστλ, ενώ χρειάστηκαν μόλις τα μισά χρήματα για να αποκτηθούν από όσα είχε δώσει η Λίβερπουλ για τους Φιλ Μπαμπ και Τζον Σκέιλς.
Άλλο (ακραίο) παράδειγμα ήταν ότι η Λιντς πλήρωσε περισσότερα για τον Κάρλτον Πάλμερ από ότι έκανε η Μπλάκμπερν για τους τέσσερις βασικούς στο κέντρο της. Άλλωστε, ο Νταλγκλίς είχε φροντίσει να βρει «χρυσό» στα… κάρβουνα. Ο Μαρκ Άτκινς που πήρε μεταγραφή για 45 χιλιάδες λίρες ως δεξιός μπακ από τη Σκάνθροπ, έκανε 30 εμφανίσεις στην Πρέμιερ Λιγκ, παίζοντας ως μέσος στη θέση του τραυματία Ντέιβιντ Μπάτι.
Μάλιστα, πέτυχε και 6 γκολ. Ανάμεσά τους και ένα με πανέμορφο εναέριο βολέ στο αλησμόνητο παιχνίδι με τη Σαουθάμπτον όπου η πρωταθλήτρια νίκησε 3-2 τον Δεκέμβριο του 1994 παρά το «μαγικό» τέρμα του Μαρκ Λε Τισιέ (σκόρερ και των δύο γκολ των «αγίων»).
Επίσης, φτηνές μεταγραφές ήταν αυτές των Μπεργκ (κάτω από μισό εκατομμύριο) και Πιρς (300 χιλιάδες), ενώ ο Γουίλκοξ προερχόταν από τα «σπλάχνα» της ομάδας.
Όπως επισημαίνει και ο «Guardian», η Μπλάκμπερν ναι, είχε τα λεφτά να ξοδέψει, αλλά δεν το έκανε αλόγιστα. Για αυτό είναι άδικο να τη θυμούνται σαν τη βερσιόν της δεκαετίας του ’90 της Τσέλσι του Ρόμαν Αμπράμοβιτς ή της Μάντσεστερ Σίτι των Αράβων στις μέρες μας.
Η πορεία της μέχρι την κορυφή είναι δύσκολο να επαναληφθεί στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, όμως ποτέ μην λες ποτέ…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου